Tylko trzy wakujące miejsca w 1/8 finału Ligi Mistrzów pozostały do wzięcia po przedostatniej kolejce fazy grupowej. Rywalizują o nie Celtic Glasgow z Benfiką Lizbona, Galatasaray Stambuł z CFR 1907 Cluj oraz Juventus Turyn z Chelsea. Tyle że 5 grudnia nie dojdzie do bezpośredniej konfrontacji w żadnej z par. Szanse Celtów w teorii wyglądają mocniej niż Benfiki, Galatasaray jest w lepszej sytuacji od Cluj, natomiast los Chelsea w dużej mierze zależy od Szachtara Donieck.
Kilkanaście godzin po porażce Chelsea w Turynie właściciel londyńskiego klubu Roman Abramowicz zwolnił trenera Roberto Di Matteo, by wkrótce zatrudnić Rafaela Beniteza. Zatrudnić tylko do końca sezonu, bo Abramowicz marzy o ‚niebieskiej Barcelonie’ u siebie, a tę miałby mu w niedalekiej przyszłości zbudować Pep Guardiola (na razie Hiszpan cieszy się beztroskim życiem w Nowym Yorku, a o swojej zawodowej przyszłości zamierza wypowiedzieć się w styczniu bądź lutym). W zaistniałej sytuacji następnym krokiem Abramowicza będzie pewnie (o ile już nie był) telefon do Rinata Achmetowa – właściciela Szachtara i prośba, by ten wymógł na swojej ‚kamandzie’ śmiertelnie poważne potraktowanie Juventusu w meczu za dwa tygodnie.
A tak na poważnie, to Chelsea ma realne szanse, by niechlubnie zapisać się w historii Champions League jako pierwszy zwycięzca rozgrywek, który w roli obrońcy tytułu wypada za burtę już w grupie. Przyczyną nie jest zły trener – przyczyny to bardziej kontuzje kluczowych piłkarzy (John Terry, Frank Lampard, Ashley Cole), beznadziejna forma Fernando Torresa i siła rywali. Juventus Turyn i Szachtar Donieck mają wszystko, by walczyć co najmniej o finał LM na Wembley. ‚Stara Dama’ to obecnie ogromna siła ognia. Quagliarella, Giovinco, Vucinic wspierani z boków przez Lichtsteinera i Asamoaha, a do tego Pirlo, Marchisio i Vidal. O ile przesunięty w Chelsea z obrony na prawe skrzydło Cesar Azpilicueta wraz z Branislavem Ivanoviciem dawali sobie radę z Asamoahem, o tyle lewa strona ‚The Blues’ stała często otworem dla Lichtsteinera. A kiedy Ashleya Cole’a wspomagał Ramires, Juventus miał więcej miejsca do ataku na środku, gdzie trzech stoperów londyńczyków było regularnie ‚wyciąganych’ do przodu przez Quagliarellę czy Vucinicia, dzięki czemu robiło się miejsce do ataku dla pomocników Juve.
Porażki Chelsea nie spowodowała gra bez typowego napastnika (Eden Hazard był fałszywą dziewiątką; Fernando Torres zasiadł na ławce, a Daniel Sturridge był kontuzjowany), bo Oscar, Juan Mata i Hazard stworzyli kilka sytuacji. Porażka była efektem siły Juventusu, który wymusił błędy Chelsea. Idę o zakład, że niczego na lepsze nie zmieniłoby wystawienie w wyjściowym składzie Torresa, który zresztą nie dał w ostatnim czasie trenerowi ku temu powodów.
Kończąc wątek Chelsea, twierdzę, że Roman Abramowicz nie jest kapryśnym i wiecznie niezaspokojonym piłkarskim magnatem, a bardziej uosobieniem sukcesu. Benitez to 9. trener w ciągu 9 lat władzy Rosjanina na Stamford Bridge? Spośród ostatnich 5 coachów, tylko jeden (Carlo Ancelotti) pracował przez jeden pełny sezon? Roberto Di Matteo dał Abramowiczowi upragnioną Ligę Mistrzów, zdobył Puchar Anglii, a jednak po 262 dniach musiał odejść? Tak, to wszystko prawda, tyle, że za czasów rosyjskiego oligarchy Chelsea zdobyła 12 trofeów! Wygrała wszystko! Sorry, nie zdobyła klubowego mistrzostwa świata, ale dzień po swoim prawdopodobnie ostatnim meczu Ligi Mistrzów 2012/2013 udaje się do Japonii, by to zrobić.
Tomasz Lach
